Rasa ta została wyhodowana w ostatnim dziesięcioleciu ubiegłego wieku w okolicach Wiednia, w wyniku krzyżowania olbrzymów lotaryńskich, olbrzymów belgijskich, niebieskich morawskich oraz królików holenderskich. Praca hodowlana nad tą rasą trwała około pięciu lat. Charakteryzują się stalowoniebieskim umaszczeniem futerka. Wyhodowano też czarną odmianę tej rasy. Zaletą pozyskanych od tych królików skór jest piękna barwa i gęstość włosów pokrywowych i puchowych, wadą natomiast – łatwość nabierania odcienia rudego w przypadku niekorzystnych warunków chowu lub zbyt intensywnego nasłonecznienia. Najlepsze futerka uzyskujemy od zwierząt w wieku 8-10 miesięcy, a więc jeszcze przed osiągnięciem pełnej dojrzałości płciowej. W budowie zwraca uwagę szeroka pierś oraz wysoki przód. Uszy uniesione są do góry, mocno owłosione i o okrągłych końcach. Skórki są bardzo poszukiwane i stanowią niezwykle atrakcyjny surowiec futrzarski.
