Konstrukcje lotnicze zwykle są dostatecznie złożone i z reguły statycznie niewyznaczalne, a więc nie dające się rozwiązać przy pomocy równań statyki. W takich konstrukcjach zniszczenie jednego z elementów struktury nie prowadzi do zniszczenia konstrukcji, powoduje jednak zmianę w rozkładzie sił wewnętrznych. W celu ułatwienia obliczeń tego typu konstrukcji, podaje się analizie nie samą konstrukcję, a jedynie uproszczony model. Przy wyborze jednak prawidłowego modelu obliczeniowego należy prawidłowo określić przeznaczenie każdego elementu siłowego, wyjaśnić charakter obciążenia poszczególnego elementu siłowego oraz charakter pracy całej konstrukcji. Stopień uproszczenia konstrukcji uwarunkowany jest wymaganą dokładnością obliczeń. Obciążenia zewnętrzne działające na rzeczywistą konstrukcję przedstawia się w uproszczeniu dogodnym w obliczeniach, zachowując zasadę ?niezależności działania sił”. Przy tym uwzględnia się pracę tylko podstawowych siłowych elementów przejmujących obliczeniowe obciążenie. Na przykład zakładając, że pręty w węzłach kratownic połączone są przegubowo, narzuca się im funkcję przenoszenia obciążeń rozciągających i ściskających.