Nawozy azotowe

Nawozy azotowe w omawianych dawkach stosuje się w całości bezpośrednio przed sadzeniem. Podział dawki azotu wynoszącej do 120 kg/ha N, przy przeciętnym układzie warunków atmosferycznych nie okazał się celowy, nie wpływał bowiem na wysokość plonów, a zwiększał nakłady ponoszone na wysiew nawozów, ponadto wywoływał przedłużenie okresu wegetacji i opóźnienie dojrzewania. Stwierdzono także, że mocznik jest nawozem równie przydatnym przy uprawie ziemniaków, jak i siarczan amonu. Również według badań Fotymy, w których porównywano efektywność działania wysokich dawek azotu stosowanych w całości przed sadzeniem z efektywnością dawek podzielonych, stwierdzono, że podział nawet wysokich dawek nie wpływał na zwiększenie efektywności ich działania. Przy wysokich dawkach azotu wnoszonych w całości przed sadzeniem, należy je stosować w taki sposób, aby nie był on umieszczany w bezpośrednim kontakcie z sadzeniakami. Podział dawek nie wpłynął ponadto na zawartość skrobi i białka w bulwach, wystąpiła jedynie tendencja do zwiększania zawartości białka i zmniejszania zawartości skrobi przy wysiewie dodatkowej dawki azotu w czasie przed zwarciem rzędów. Badania prowadzone w NRD w latach 1967-69 wykazały, że przy stosowaniu wysokich dawek nawożenia azotowego następowało zwiększenie uszkodzeń bulw przy ich zbiorze w wyniku opóźnienia ich dojrzewania.